« At enim supersunt alia spectacula

« At enim supersunt alia spectacula, ille ultimus et perpetuus judicii dies, ille nationibus inspiratus, ille derisus, cum tanta sæculi vetustas et tot ejus nativitates uno igne haurientur. Quæ tunc spectaculi latitudo ! Quid admirer ! Quid rideam ! Ubi gaudeam ! Ubi exultem, spectans tot et tantos reges, qui in cælum recepti nuntiabantur, cum ipso Jove et ipsi suis testibus in imis tenebris congemescentes ! Item præsides (les gouverneurs des provinces) persecutores dominici nominis sævioribus quam ipsi flammis sævierunt insultantibus contra Christianos liquescentes ! Quos præterea sapientes illos philosophos coram discipulis suis una conflagrantibus erubescentes, quibus nihil at deum pertinere suadebant, quibus animas aut nullas aut non in pristina corpora redituras affirmabant ! Etiam poëtas non ad Rhadamanti nec ad Minois, sed ad inopinati Christi tribunal palpitantes ! Tunc magis tragœdi audienti, magis scilicet vocales (mieux en voix, braillards encore plus terribles) in sua propria calamitate ; tunc histriones cognoscendi, solutiores multo per ignem ; tunc spectandus auriga in flammea rota tolus rubens, tunc xystici contemplandi non in gymnasiis, sed in igne jaculati, nisi quod ne tunc quidem illus velim vivos, ut qui malim ad eos potius conspectum insatiabilem conferre, qui in dominum desævierunt. Hic est ille, dicam, fabri aut quæstuariæ filius (à partir de cet endroit Tertullien entend parler des Juifs comme le prouve tout ce qui suit et en particulier cette désignation de la mère de Jésus, connue d’après le Talmud), sabbati destructor, Samarites et dæmonium habens. Hic est,
quem a Juda redemistis, hic est ille arundine et colaphis diverberatus, spuntamentis dedecoratus, felle et aceto potatus. Hic est, quem clam discentes subripuerunt, ut resurrexisse dicatur vel hortulanus detraxit, ne lactucæ suæ frequentia commeantium læderentur. Ut talia spectes, ut talibus exultes, quis tibi prætor aut consul aut quæstor aut sacerdos de sua liberalitate præstabit ? Et tamen hæc jam habemus quodammodo per fidem spiritu imaginante representata. Ceterum qualia illa sunt, quæ nec oculus vidit nec auris audivit nec in cor hominis ascenderunt ? (I, Cor. II, 9.) Credo circo et utraque cavea (première et deuxième galerie, ou, selon d’autres, la scène comique et la scène tragique) et omni stadio gratiora. » — Per fidem : car ainsi il est écrit.

Résultats (Grec) 1:

"Αλλά υπάρχουν ακόμα για να έρθει άλλα θεάματα που διαρκούν, ότι η αιώνια ημέρα της κρίσης πρέπει, το ίδιο είναι μια έμπνευση από τα έθνη, εκείνη την ημέρα θα γελούσαν, όταν καταρτίζεται ο παλαιός κόσμος και όλοι οι γενιές της ίδιας πυρκαγιάς. Στη συνέχεια θεαματική μεγάλη! Τι θα σας καταπλήξει! Γιατί γελάς! Σε περίπτωση που χαίρονται! Όταν μου επιτρέπετε δόξα, κοιτάζοντας προς τα κάτω τόσο πολλά και τόσο μεγάλο βασιλιά, ο οποίος είναι στον ουρανό, από την παραλαβή των εκθέσεων, και ότι, από την άνοδό τους, μαζί του στα βάθη του σκότους! Jove! Και οι δικαστές που (Les gouverneurs des επαρχίες) του ονόματος του Κυρίου, πιο έντονος από τις φλόγες που άναψαν από ό, τι στην οργή ​​τους εναντίον των διωκτών των Χριστιανών! Να τους φιλοσόφους, οι σοφοί της παρουσίας τους μαθητές Του, τους οποίους χαράξει μαζί, κατά την οποία δεν υπάρχει τίποτα Θεός ασχολήθηκε με τίποτα καθόλου ή όχι στην αρχική τους οργανισμούς του, οι ψυχές των οποίων επιβεβαίωσε! Στη συνέχεια, οι ποιητές δεν έχουν ή να το του Μίνωα, Ραδάμανθυ, αλλά του Χριστού οποίων η έδρα απόφαση της palpitantes! Στη συνέχεια, θα υπάρξει μια τραγωδία, και αναφέρθηκε σε μένα, πιο έντονη (mieux en Voix, braillards encore plus τρομερά) στη δική τους τραγωδία? Στη συνέχεια οι παίκτες για να δει ανεμπόδιστα σε μια μακρινή πάσα μέσα από τη φωτιά? τότε πρέπει να θεωρείται στο τιμόνι της φλόγας του Αγίου Παύλου Rubens ο οδηγός, τότε οι αθλητές να μην τα γυμναστήρια, αλλά στη φωτιά, πυροβολούν σε αυτόν, εκτός από το ότι δεν ήταν άρρωστος θα τους είχα στη ζωή, και η θέα του, έτσι ώστε εκείνοι που θα προτιμούσαν να τηρούν αυτά τα ακόρεστη γίνεται, όμως, στην ord. Αυτό είναι ότι, θα πω, ο γιος ενός ξυλουργού ή πόρνη (à partir de καταδείξει την endroit Tertullien entend Parler Comme des Juifs et en particulier le prouve tout ce qui ονομασία κοστούμι cette de la Mère de Jesus, connue d'après le Ταλμούδ), ημέρα της εβδομάδας, όπως το αντιτορπιλικό, Σαμαρείτη και διακατέχεται από ένα δαίμονα. Αυτό είναι το ένα
τους οποίους μπορείτε εξαγοράστηκαν από τον Ιούδα? Ούτος είναι με ένα καλάμι και πυγμή, spuntamentis σάλιο, δεδομένης της χοληδόχου και ξύδι να πιει. Αυτό είναι αυτός τον οποίο οι μαθητές κρυφά έκλεψαν, ότι είπε στον κηπουρό που αφαιρούνται αυξήθηκε και πάλι, μήπως μαρούλια του πρέπει να καταφεύγει κάθε πράγμα που πρέπει να βλάψει. Για να δούμε τέτοια πράγματα, έτσι ώστε τα άλμα για τη χαρά, ο οποίος θα προβεί σε πραίτορα ή πρόξενο ή έναν ιερέα, ή του κέρδους να σας προμηθεύσουμε της γενναιοδωρίας του; Και όμως, όπως έχουμε ήδη με έναν ορισμένο τρόπο μέσω της πίστης στη φαντασία του representata. Αλλά τι είναι αυτά που είναι τα πράγματα που μάτι δεν είδε, και αυτί δεν άκουσε, δεν έχουν εισέλθει στην καρδιά του ανθρώπου; (1 Κορ. 2, 9) Πιστεύω ότι το τσίρκο, και μπορεί να χρησιμοποιήσει ταυτόχρονα το κλουβί (première et deuxième Galerie, ou, selon d'autres, La Scène Comique et la scène tragique) και σε όλα τα στάδια της πιο αποδεκτή. »- Είναι με την πίστη: το αυτοκίνητο ainsi il est γραπτό του κείμενο.