DCXXVII.[BERNARDUS BLANCUS VENDIT M

DCXXVII.
[BERNARDUS BLANCUS VENDIT MOLENDINUM ET DECIMAM CAVANIACI.]
1167 — 1184.
Sciant presentes et posteri quod Bernardus Blancus, quicquid juris habebat in molendino Cavaniaci, item Stephanus cognatus ejus, consuetudinem quam se ambo dicebant habere in decima Cavaniaci, scilicet ut eam apud se congregare deberent, et ut super eadem decima ipsi cum famulis suis a prima jerba usque ad partitionem ejus inventa et ut jerbe que casu solvuntur eorum essent et jus arie quod vulgo solagium vocant hanc inquam consuetudinem sine jure, sine injuria, inoleverit vendiderunt Gauterio de Berriaco archidiacono IIII libras Matisconenses, et guerpiverunt Deo et ecclesie Sancti Vincentii in perpetuum et canonicis ibidem constitutis, sive in posterum substituendis. De hoc uterque juravit, tactis sacrosanctis evangeliis, pacem tenendam in perpetuum de se et omnibus quos ab inquietudine hac possunt auctoritate; ecclesia remisit eis invicem si quid ipsi vel anteces sores eorum per hanc consuetudinem in eam peccaverint. Hoc actum est in presentia domni Guichardi Matisconensis decani, Rotberti de Cantriaco archidiaconi, Umberti de Brancion, Ugonis de Balgie, Willelmi Grossi, Petri Chasten, Jordani de Blani, Vincentii de Seneciaco, Arnulfi de Sulistriaco.

DCXXXII.
[DE JURE ECCLESIE BEATI VINCENTII IN VILLA DE PETRACLAUSO.]
1167 — 1184.
Sciant presentes et posteri quod Hugo de Berriaco et domnus Gauterius frater ejus, Matisconensis decanus, et Rotbertus de Cantriaco archidiaconus, obedientiarii de Petraclauso, in eadem villa convenerunt et scire voluerunt per idoneos testes et indigenas quid juris ipsi et ecclesia Sancti Vincentii et rursus quid ipsi juris et dominationis in prefata villa habebant, in quo subscriptorum testimonia secuti sunt, scilicet Vincentii de Petraclauso regularis de Rupe, Stephani capellani de Sarreres, Vincentii de Turreamata, Verriani, Petri de Torculari, Gaufridi de Casellis; hii jurato dixerunt et testati sunt totum cimiterium supradicti loci ecclesie Sancti Vincentii Matisconensis esse. Item si quis ibi habitaverit vicino vel extraneo, vel extraneus ipse qui inhabitat, aliquid injurie fecerit, non esse Hugonis jurisdictionem; super hoc testati sunt neque ad eum, neque ad prepositum ejus, de hoc clamorem solere fieri si justiciam esse christianitatis et capellani et obedienciariorum pro tempore sane, si quis furtum ibi vel adulterium perpetrasse confessus vel legitime convictus et probatus fuerit, Hugonis et prepositi sui debent esse animadversionem et castigationem. Item si cui fuerit impositum quod falsum pondus vel mensuram falsam habeat, questionem hanc ante capellanum et honestos viros loci solere agitari et emendari, ita ut prepositus ejus intersit, nichil tamen propter hoc nomine pene accipiat, hanc jussit consuetudinem et libertatem cimiterii se non violaturum in posterum sed sincera fide servaturum. Item quod nulli in cimiterio ibidem habitanti, vel {385}extraneo illuc confugienti, sed nec homini suo dum ibi fuerit vim inferret vel inferre faceret, et quod res eorum non caperet vel capi faceret, sacramento, firmavit. Hoc idem juraverunt Hugo filius ejus de hoc et dedit obsides qui juraverunt si adversus ea que supra scripta sunt factum fuerit, et ipse conventus infra XV dies querelam non emendaverit exinde Berziaci obstagium teneret donec de querela integre satisfaceret; hii sunt: Stephanus de Marriaco, Willelmus et Aymo de Varennis, Galdericus, Gaufridus, Gastinellus. Testes sunt Jordanus de Blani, Petrus capellanus, Tetbaldus de Porta, Willelmus filius Verriani, Aroldus.