Proca, rex Albanorum, duos filios,

Proca, rex Albanorum, duos filios, Numitorem et Amulium habuit. Numitori, qui natu major erat, regnum reliquit; sed Amulius, pulso fratre, regnavit, et ut eum sobole privaret, Rheam Sylviam ejus filiam Vestae sacerdotem fecit, quae tamen Romulum et Remum uno partu edidit. Quo cognito, Amulius ipsam in vincula conjecit, parvulos alveo impositos abjecit in Tiberim, qui tunc forte super ripas erat effusus; sed, relabente flumine, eos aqua in sicco reliquit. Vastae tum in eis locis solitudines erant. Lupa, ut fama traditum est, ad vagitum accurrit, infantes lingua lambit, ubera eorum ori admovit, matremque se gessit

Résultats (Galicien) 1:

PROCA, o rei dos Albans, e dous fillos, Numitor e Amulius tiña. Os fillos de Numitor, que era o máis vello era moi grande, deixou o reino; pero Amulius, tras a derrota do seu irmán, o seu rei, e para poñer-lo para privar os fillos, a súa filla, Rhea por Sylvie fixo unha sacerdotisa de Vesta, que, con todo, nun nacemento Rômulo e Remo, foi publicado. Xesús, entendendo isto, el lanzou sobre os lazos do moi Amulius, os fillos e lanzouse a no para ser colocadas na canle do río Tibre, que na época foi casualidade nas marxes do galpón; pero, como o do río, deixando os con auga nun lugar seco. A localidade foi, entón, naqueles lugares en soidade. O lobo, como o informe se entrega a berros foi os Licks lingüeta bebés, os seus seos moveu súa boca, a súa nai actuou