Jovis* cum Thetis Peleo nuberet, ad

Jovis* cum Thetis Peleo nuberet, ad epulum dicitur omnis deos convocasse excepta Eride, id est Discordia, quae cum postea supervenisset nec admitteretur ad epulum, ab janua misit in medium malum, dicit, quae esset formosissima, attolleret. Juno Venus Minerva formam sibi vindicare coeperunt, inter quas magna discordia orta, Jovis imperat Mercurio ut deducat eas in Ida monte ad Alexandrum Paridem eumque jubeat judicare. Cui Juno, si secundum se judicasset, pollicita est in omnibus terris eum regnaturum, divitem praeter ceteros praestaturum ; Minerva, si inde victrix discederet, fortissimum inter mortales futurum et omni artificio scium ; Venus autem Helenam Tyndarei filiam formosissimam omnium mulierum se in conjugium dare promisit. Paris donum posterius prioribus anteposuit Veneremque pulcherrimam esse judicavit ; ob id Juno et Minerva
Troianis fuerunt infestae. Alexander Veneris impulsu Helenam a Lacedaemone ab hospite Menelao Trojam abduxit eamque in conjugio habuit cum ancillis duabus Aethra et Thisadie, quas Castor et Pollux captivas ei assignarant, aliquando reginas.

Résultats (Irlandais) 1:

* Nuair a phós Thetis Peleus, Iúpatar, ar a dtugtar go dtí an féasta de na déithe na heisceachta na Eris, tá sé ar chineál an discord, gan a bheith ligthe isteach sa féasta sin ina dhiaidh sin, nuair a tháinig siad uirthi as an doras, chuir sé air i measc na olc, a deir sé, bheadh ​​an ceann is áille, phiocadh suas. Thosaigh sé i bhfoirm Juno, Véineas agus Minerva, quarrel searbh erupted i measc a d'ordaigh Iúpatar Mearcair a éileamh dóibh féin, chun treoir a thabhairt dó, beidh sé iad a tairiscint le Alexander Páras ar Mount Ida agus sa moltóireachta. Ach Juno, má mheas ann féin, geallann gur cheart dó reign i dtíortha uile, agus riches níos mó ná an chuid eile den bail ar fónamh orthu a; Minerva, dá mba imeacht victorious, agus do na daoine go léir is cumhachtaí i measc na bhfear mortal an scil amháin a tionscnaíodh sa todhchaí; Venus, áfach, an pósadh Helen inghean Tyndareus gealladh a thabhairt, tá sé ar an mbealach is áille de na mná go léir. Na cinn níos luaithe agus an bronntanas an chuid is cothroime ar Véineas Páras a mheas; Juno agus Minerva, mar sin, go
tháinig naimhde na Trojans. Troy Thóg Helen ar shiúl ó Sparta agus spreagadh na Véineas, Alexander agus Meinealás tháinig dhá seirbhísigh i bpósadh a bhí mar an gcéanna le Aethra agus Thisadie assignarant dó, lena Castor agus Pollux raibh, ag aon am den.