Caedit et humanas hostias lectis ad

Caedit et humanas hostias lectis ad hoc pueris nobilibus et decoris per omnem Italiam patrimis et matrimis, credo ut maior esset utrique parenti dolor. 2 Omne denique magorum genus aderat illi operabaturque cottidie hortante illo et gratias dis agente, quos eorum inuenisset, cum inspiceret exta puerilia et excruciaret hostias ad ritum gentilem suum. 3 Cum consulatum inisset, in populum non nummos uel argenteos uel aureos bellaria uel minuta animalia, sed boues op{t}imos et camelos et asinos et ceruos populo diripiendos abiecit, imperatorium id esse dictitans. 4 Insecutus est famam Macrini crudeliter, sed multo magis Diadumeni, quod Antoninus dictus est, Pseudoantoninum ut Pseodophilippum eum appellans, simul quod ex luxuriosissimo extitisse uir fortissimus, optimus, grauissimus, seuerissimus diceretur. 5 Coegit denique scriptores nonnullos nefanda, immo potius impia de eiusdem {dictum} luxuria disputare, ut in uita eius {dictum}. 6 Lauacrum publicum in aedibus aulicis fecit, simul et Plautiani populo exhibuit, ut ex eo condiciones bene uasatorum hominum colligeret. 7 Idque diligenter curatum est, ut ex tota penitus urbe atque ex nauticis onobeli quaererentur; sic eos appellabant, qui uiriliores uidebantur.